Huidhonger

Met een volgehamsterde boodschappentas ploeg ik me een weg terug naar huis over een modderig pad. Een bloeiende struik met felgele bloemen trekt mijn aandacht. Zijn het chinese klokjes die mij roepen? Ik steek mijn hand uit en streel langs de takjes, waarbij een aangename geur vrijkomt. Zowaar voel ik ineens toch het voorjaar! Huidhonger.

Ineens smacht ik te zijn zoals deze bloemen: open en uitbundig. Ik denk aan mijn fles Bal à Versailles, mijn liefde voor parfum en complimenten die ik mocht ontvangen, nog niet zo lang geleden. Ooit vond iemand me uitermate de moeite van het plukken waard. Nu doen de protocollen me de lol vergaan. Waarom zou ik lekker willen ruiken als niemand meer zo nabij durft te komen dat ik ruikbaar ben? Huidhonger..

Onwillekeurig moet ik denken aan het personage Oliver in André Acimans vervolg op Call Me By Your Name, genaamd Find Me. Hoewel de roman me teleurstelde, blijft de beschrijving van een oudere Oliver me al te zeer bij: een man van zowat exact mijn eigen leeftijd, ooit gewend dat de meeste mensen er gediend van waren door hem aangeraakt te worden, maar nu inmiddels beschroomd en steeds minder zelfverzekerd daarin. Huidhonger.

Ik moet ook denken aan de verlangens van anderen. Die stramme handdruk van die oudere heer die net iets te lang aanhield. Die wurggreep waarin die ladderzatte kennis me probeerde te smoren. Die gewoonte van die vriendin om haar woorden kracht bij te zetten door me stevig in de arm te knijpen. Allemaal huidhonger.

Mijn huid tintelt als ik die bijzondere ontmoeting op dat feestje van laatst in mijn herinnering terugroep. We leken elkaar te zien voor wie we waren, en genoten ogenschijnlijk van elkaars aanwezigheid. We schenen even samen te vloeien in het moment, maar de fysieke afstand werd maar niet overbrugd. Was het verlegenheid, onmacht of verbeelding?

Opeens verschijnt er dan een zwarte kat op mijn pad. Het beestje is schichtig, maar ook nieuwsgierig. Hij schurkt tegen mijn scheenbeen, kronkelt om mijn enkel en wil graag geaaid worden. Heel even kan ik mijn geluk niet op..

[Deze tekst is ook te beluisteren: HIER, in de rubriek “Moedig Voorwaarts”, binnen aflevering 80 van LGBT+ Radioshow Kulti Kulti, uitgezonden: zaterdag 14 maart 2020]

Advertentie

5 gedachten over “Huidhonger”

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.