Een stoere jongen. Dat was ik, volgens de dermatoloog. De chirurgische procedure, de verdoving via twee prikken in mijn hiel en daarna het wegschrapen van overtollige huid op mijn zool, verliep buitengewoon voorspoedig. Ik bleek weinig tot geen kik te geven, terwijl ik dacht juist de kleinzerigheid zelve te zullen zijn.

Wat de arts aanprees als “de meevaller van de dag” tegenover zijn stagiaire, bleek later echter, thuis, toen de verdoving uitgewerkt was, een regelrechte deceptie.

Twee dagen zou ik buitenspel staan. Dit leek me een beetje overdreven, tot ik de stekende pijn voelde aanzwellen. Oef! Ik was blij dat ik nog wat te eten in huis had en niet te ver hoefde te hinkelen naar het toilet..

De pijn van de verdoving was niks vergeleken bij de aanhoudend snerpende, zeurende beursheid van na de operatie.
De pijn maakte me bedlegerig, pinde me vast in mijn sponde. In alle beklemming zocht ik troost in wat de dokter had gezegd: dat ik de eerste paar dagen plat moest als Cleopatra. Cleopatra..

Mijn huidige bed heeft best wel wat weg van Cleopatra’s fameuze futon. Het is een luxe boxspring, gekregen van de buurvrouw van een dierbare vriend, en het hoofdeinde is verstelbaar. Gelijk de Egyptische koningin, kan ik me er half in oprichten. Het tweede exemplaar ernaast verschaft me de heerlijkheid dat ik amper hoef te reiken naar het bedlampje, de te lezen roman en dat tasje met tussendoortjes. O, de weelde!

Cleopatra liet zich bijten door een aspisadder toen het haar allemaal te veel werd. Ik heb een voetwrat laten wegsnijden, en heb daar een schrijnende krater ter grootte van een oude rijksdaalder aan overgehouden. Zij had een gat in haar hand, ik in mijn voet. Zij verscheen op munten, ik kan bankieren vanuit mijn nest.

Cleopatra had immense wereldse macht, seksuele aantrekkingskracht en schoonheid. Ik heb mijn mobieltje, mijn internet en mijn vrije tijd. Ik heb geen bedienden die me optillen en me baden in ezelinnenmelk, maar wel een tube geavanceerde huidcrème binnen handbereik. Niemand voert me daarbij druiven van de tros, of wuift me koelte toe met een waaier, maar mijn moeder belde me net nog en de Hollandse herfst is qua temperatuur nog niet eens zo onaangenaam.

Cleopatra mag hebben beschikt over leven en dood, maar ik heb de rust om boeken te lezen als “How To Rule The World From Your Couch” van Laura Day. Zij mag zich in menige vete hebben gemengd, ik heb er binnen een dag een heel seizoen “Breaking Bad” doorgejast, vol liquidaties en bloedvergieten, zonder er met ook maar een kleerscheur af te komen. De weldaad!

Ik weet niet waar ik de dermatoloog dankbaarder voor moet zijn. Voor zijn snijwerk – waar veel op af is te dingen, en waar ik bovendien nog geduld voor moet betrachten om het resultaat ten volle te kunnen aanschouwen – of voor zijn speelse advies, zijn geneeskundig voorschrift, om me even Cleopatra te wanen..

Nog een paar dagen, en ik loop hopelijk weer als een Egyptenaar na de Arabische lente!