Ik zit op het terras geanimeerd bij te praten met een jongen, die ik van vroeger ken, en die af en toe Amsterdam aandoet. We praten over vriendschap en culturele verschillen, over eten en tuinieren. Dan toont hij me op zijn smartphone foto’s van zijn weelderige balkon vol bloemen en kruiden. Wat me dan opvalt is dat hij niet alleen spreekwoordelijke groene vingers heeft, maar ook groene nagels! Prachtig secuur geverfd, in schitterend groen, afgewisseld met helder blauw. Hij vraagt me waarom ik dat eigenlijk niet doe: mijn nagels lakken. Tja..

Hoewel ik veel bewondering heb voor de verfijning en de toewijding, deins ik terug. Komt het doordat ik jarenlang nagels heb gebeten? De vorm mijn nagels niet mooi vind? Niet goed weet hoe ik mijn nagelriemen moet verzorgen? Zijn dit nou praktische bezwaren of juist uitvluchten aangejaagd door angst? Door zijn enthousiasme en tips voel ik me uiteindelijk toch geïnspireerd en aangemoedigd om het uit te proberen.

Een week later grasduin ik door tutorials op Youtube. Er blijkt meer te kunnen dan ik voor mogelijk had gehouden, zelfs met die nagels van mij. Omdat ik bang ben voor het overweldigende aanbod aan lakjes en schakeringen, en ik me te zelfbewust zou voelen om dat in een fysieke winkel uit te zoeken, ga ik online naar de drogisterijketen waar ik ooit nog eens een half jaar heb gewerkt.

Als homojongen was het best dubbel, toen, eind vorige eeuw, om in die drogist te staan. Nog in de kast, wilde ik niet te veel opvallen, maar kende ik wel alle cosmetische producten op mijn duimpje, van zeep tot crèmes tot haarverf. Ondertussen kreeg ik kritiek van de mannelijke filiaalmanager. Ik diende overhemden te dragen, mijn halflange haar in model te laten knippen, en mocht ik het toch langer willen laten groeien, het in een staart te dragen. Het feit dat vrouwelijke collega’s wel hun lange haar los mochten dragen, was voor hem irrelevant, omdat ik nou eenmaal een man was.

Anno 2023 maakt mijn hart een sprongetje, en raak ik diep ontroerd als ik mijn online bestelde pakketje met lak en verzorgingsproducten af kom halen in de winkel in de buurt. Achter de toonbank staat namelijk, heel krachtig, iemand die tot in de puntjes verzorgd is, met lang haar, lippenstift en nagellak: een schitterend jeugdig individu, een wandelend kunstwerk van genderfluïditeit! Wat mij betreft een harmonieuze aanvulling op het tableau van non-binaire iconen als dirigent Manoj Kamps en zanger REINDIER, en een levend bewijs dat de tijden echt veranderd zijn.

Thuis experimenteer en speel ik met de kleuren. In het openbaar test ik wat de verschillende tinten doen. Ik vind het opvallend dat de mannen die inmiddels nagellak dragen, toch doorgaans kiezen voor normatief zwart of veilig donkerblauw. De caissière van de supermarkt geeft me een knipoog als ik mijn pinpas tegen de scanner houd. Mintgroen lijkt ontwapenend te werken, maar magenta is misschien wat te pittig voor mij nu. Verder blijkt het aanbrengen een nauwgezet werk, maar vooral een daad van koestering, expressie, geduld en zelfliefde.

[Deze tekst is ook te beluisteren binnen aflevering 119 van Kulti Kulti, uitgezonden: zaterdag 12 augustus 2023]